Vincent vraagt overmatige aandacht

Ik kon het bijna niet te geloven dat het blijvend is. Ik durfde dat niet zo expliciet te benoemen, bang dat het de volgende dag als een kaartenhuis zou instorten. Maar dat is dus niet zo.

Hallo Marianne, ik je nog zou laten weten hoe het gaat met Vincent. Het is alweer een hele poos geleden dat ik bij je ben geweest. Ik heb je in het begin niet durven mailen omdat het zo goed ging (gaat). Raar eigenlijk, iedere dag bedacht ik me dat het die dag goed ging.

Hij kan nu weer goed zelf spelen, vind dit eigenlijk ook heel fijn, het geeft hem rust. 2 Weken geleden is hij 3 jaar geworden en een enorme ontwikkelingssprong gemaakt. Hij is van de een op de andere dag zindelijk. Hij slaapt niet meer tussen de middag, waardoor hij nu ook een beter besef krijgt van tijd (de dagen van de week).

Verder heb ik zelf een enorme sprong gemaakt in mijn ontwikkeling. Dingen vallen meer op hun plaats en zijn daardoor beter te hanteren. Mijn eigen praktijk begint ook meer en meer vorm te krijgen. Het was een opluchting te zien (in de opstelling) dat Vincent mij juist als geheel wil zien, echt een eye opener. Dus niet alleen als moeder maar als totaal persoon. Ik durf me nu meer met mijn eigen ontwikkeling bezig te houden, zonder me meteen schuldig te voelen, en het gevoel te kort te schieten naar de kinderen.

Marianne, zoals je leest hebben we de boel weer goed op de rit. Ik denk dat ik vast nog wel eens een beroep op je doe. Het is fijn om af en toe even een steuntje in de rug te voelen op momenten wanneer je zelf even niet meer ziet hoe je e.e.a aan kunt pakken. En jouw aanpak spreekt me aan en werkt heel verhelderend. Bedankt dus nog!!

 Hartelijke groet Margriet