Wat zeg je tegen je kind als het twijfelt over het bestaan van Sinterklaas?

Heb jij er een kindertrauma van? Hebben je ouders je verteld dat Sinterklaas niet bestaat of hebben andere kinderen je dat verteld?

Als je kind bijna niet meer in Sinterklaas gelooft, hoe en wat ga je dan vertellen?

Hoe voelde dat toen? Mogelijk kreeg je een gevoel dat je er ingetrapt was en voelde je je belazerd?

Hebben ze je verteld dat Sinterklaas niet bestaat? Ach, dat is dan erg pijnlijk. Hij bestaat namelijk wel! Dit is wat ik mijn kinderen heb verteld:

“Ik wil je iets heel bijzonders gaan vertellen vandaag……iets dat alleen bestemd is voor de wat oudere kinderen…..kinderen van minstens ( noem leeftijd van je kind)………er is iets heel bijzonders met het hele Sinterklaasverhaal…….. ……..jij bent nu ook oud genoeg om dat te mogen weten………..ik ga je namelijk een geheim verklappen………..maar dat kan alleen als jij heel goed een geheim kan bewaren……..kun je dat?…….Jij moet namelijk het geheim ook gaan bewaren voor de jongere kinderen……..je bent daar u oud genoeg voor toch?

Op deze manier wordt het meer een “inwijding”.

Ok, dan ga ik het je nu vertellen: het Sinterklaas en zwartepieten feest is een heel groot toneelstuk, een toneelstuk waar alle oudere kinderen én alle volwassenen aan mee doen!

Vroeger leefde er een Sinterklaas, die is natuurlijk al heel lang dood en omdat iedereen het zo’n mooi verhaal en feest vond wilde iedereen dat het verhaal zou blijven bestaan. Alle ouders doen aan dit grote geheim mee, zij spelen voor Sinterklaas en vaak spelen de jongeren mee als zwarte Piet. Iedereen houdt het geheim totdat kinderen oud genoeg zijn om zelf weer mee te doen……..jij bent nu ook oud genoeg….enfin, hierna kun je je verhaal zelf wel verder wat invullen afhankelijk van jullie situatie en gebruiken rond het Sinterklaasfeest.

 

Hopelijk worden hiermee wat kindertrauma’s voorkomen!